Uitgeboekt

Hoogtepunt van de week: de presentatie van Mieke bij haar afstuderen. Geweldig om daar bij te mogen zijn. In Holland, in Rotterdam. Een hele blije en opgeluchte dochter op de kop van Zuid, met man en (bijna) in het bezit van een nieuw onderkomen. Soms schakelt het leven snel. 

 Na een heerlijke lunch bij Hotel New York zijn wij nog even de stad in gedoken. Terras met zon en koffie en natuurlijk even bij Donner-Polare binnenwippen. En de zwembroek vervangen die in Zuid Afrika is blijven hangen- nog even te drogen gelegd op het terras... 

Om de dag af te sluiten met een glas en een boek. "Mr Penumbra's 24 hour Bookstore", over een IT persoon die werkloos wordt en een baan vind in een boekenwinkel die nooit sluit. De geheimzinnigste klanten komen 's nachts, voor de speciale afdeling. Boeken in codering en wat daar allemaal achter zit... 

Een juweeltje!

.

Voor Sanne

Aan een tafel vol Turkse heerlijkheden werd 6 jaar geleden de eerste band gesmeed. 6 Vrouwen, verschillend in leeftijd en achtergrond. Het enige dat we op dat moment deelden was een vriendin. Maar dan wel eentje met een missie; samen zeilen in Turkije. 

Die reis was onvergetelijk.Niet alleen was het een fantastische reis, ook later zijn we elkaar blijven opzoeken. Deze zondag zaten we weer bij elkaar aan tafel. Een middag vol van gezellig samen koken en tafelpraat. Moeilijke onderwerpen maar ook ongelooflijke onzin passeerden de revue.We hebben genoeg gespaard om in september een dikke Bavaria te huren en een week lang op het water te zwerven. Daar waar ooit Cleopatra baadde. De draad rolt af maar wordt elke keer weer moeiteloos opgepakt. 

Tussen de zeilreis van toen en die van nu ligt een wereld van gebeurtenissen, we wonnen en verloren -man, kind, huis, gezondheid, baan- en krabbelden weer op. Sadder but wiser maar rijk in vriendschap. Lieve vriendin, jouw kado is van onschatbare waarde gebleken. In de bejaardenwoongroep straks drinken we daar op, ook die afspraak staat.

 

An evening with Venice

Er zat een onbekende CD in mijn autoradio. Kadootje van mijn dochter. Muziek die me direct raakte. Westcoast muziek is altijd een van mijn favorieten geweest. Gisterenavond stond ik met Mieke en Hugo in Luxor, Arnhem te genieten van een concert van Venice, die daar 16 jaar geleden hun eerste live concert in Nederland gaven. Het werd een fantastisch feestje van geweldige musici, voor en met een uitverkochte zaal. Een bad voor de ziel.

Hoofdstenen

Op het slagveld van mijn gedachten wonen

zij die mij voorgingen

naar

waar bestemming onbekend

Door ontelbare draden van verdriet en liefde

voor eeuwig met mij verbonden

In mijn handen manifesteerde zich

de onmacht

Daar waar

geen aktie

noch hoop

helpt

Mijn voeten slingerden

over het pad

daar waar

zij afweken

De taal reikte niet

om verschil te maken

Langs de eenzame weg

wandelt

de weerloze

Buiten zijn schuld

uit de werkelijkheid geplaatst

Niet bij machte

terug te vinden

tot zichzelf en dus de ander

Wachtkamer

Leven; synoniem aan wachten en hopen. Op een goede uitslag van een onderzoek bij een collega. Op een zo lang mogelijke kwaliteit van leven voor vrienden en kennissen die ernstig ziek zijn. Op de "go" voor je dochter dat ze kan afstuderen. Op een gunstig resultaat voor de leuke club mensen van PRO21, die staan te trappelen om hun bijdrage in de gemeenteraad te leveren.

 "The Kings Speech" was onlangs op TV. Ik zag hem in de bioscoop, maart 2011, samen met een van mijn beste vriendinnen. 's Middags was ik voor de eerste keer "doorgelicht"- bevolkingsonderzoek borstkanker. Op mijn nieuwjaarskaart dat jaar had ik een gedicht geplaatst,met als motto het voornemen om meer los te laten en dat het toch altijd anders gaat dan je verwacht. Hoe waar dat was wist ik toen nog niet. Ik heb niet de behoefte om uitgebreid over deze periode te schrijven. 

Na de operaties, de chemo's en ziekenhuisopnames die daar het gevolg van waren wilde ik, na de laatste kuur, alleen maar vooruit kijken. Zo snel mogelijk terug naar normaal. Maar het k woord gaat tussen je oren zitten, of je het wilt of niet. Hoe graag ik dat ook wil, mijn gevoel laat zich niet uitschakelen. Daar is nog werk aan de winkel. Vorige week vrijdag controle. In de wachtkamer een vrouw die met betraande stem zat te bellen, ze probeerde kalm te blijven maar schoot telkens weer vol. En ineens was ik weer terug in 2011, met het verdriet dat er bij hoorde. Mijn uitslag was goed en ik kon met een opgelucht hart het ziekenhuis weer verlaten. Dankbaar en nederig zijn grote woorden maar zo voelt het wel.

Drie turbulente jaren

Een gat van - bijna - drie jaar na mijn laatste blog. Alles tussen toen en nu heeft een verleden en meer dan genoeg om een plek te geven. Aan stof geen gebrek en als ik een ding weet is het dat ik moet schrijven. Dankzij mijn IPad kan dat nu overal.

Het ambtsgebed

Tekst geschreven voor en uitgesproken op de raadsvergadering van 27 mei 2010. Achtergrondinformatie: Pro 21 heeft een initiatiefvoorstel op de agenda geplaatst over het afschaffen van het ambtsgebed, voorafgaand aan een raadsvergadering. 

"" Voorzitter, voor de fractie van Lokaal Belang is dit een onderwerp waarop wel een keuze van de raad gevraagd wordt, maar een politieke discussie over die keuze willen wij niet voeren. Het gaat om een principiële keuze die ieder raadslid voor zichzelf moet maken. Het wegen en delen van argumenten is wat ons betreft niet aan de orde. Daarom leggen wij als fractie een stemverklaring af. Stemverklaring: Wat ik geloof, hoe ik dat in de praktijk breng en of ik daar getuigenis van afleg, dat hoef ik alleen aan mezelf te verantwoorden. Wij geloven dat dit voor een ieder van ons geldt. Identiteit, verbonden aan een religie of geloofsovertuiging, is geen kenmerk van de partij Lokaal Belang. De leden van onze partij worden door verschillende achtergronden gedragen, de een heeft het geloof als thuisbasis, de ander is geworteld in een sterk socialistische traditie. Wat ons verbindt is de wens om vanuit onze kennis en ervaring het goede te willen doen voor onze gemeente en haar inwoners. Normen en waarden zijn belangrijk, je eigent je geen zaken toe die niet van jou zijn en vertelt geen onwaarheden voor eigen winst, dat staat als een huis. Wat voor ons telt is het moment van bezinning, voorafgaand aan een raadsvergadering. Een moment waarin iedereen zich op zijn eigen manier voorbereid op wat van hem of haar als raadslid verwacht wordt, wat je verantwoording is. Wij denken dat dit meer passend is dan het laten uitspreken van een gebed. De raad vertegenwoordigt alle inwoners van de gemeente Nijkerk, ongeacht geloof of gezindte. Dat moet onze leidraad zijn. Om die reden steunen wij punt 2 van het intiatiefvoorstel van Pro 21 en stellen voor het gesproken ambtsgebed te vervangen door een moment van stilte en bezinning, waar iedereen zelf invulling aan kan geven."